Φύλλο Άσκησης 7 [για εκτύπωση]

ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ

	Του κύκλου τα γυρίσματα που ανεβοκατεβαίνου, και του τροχού, που ώρες ψηλά κι ώρες στα βάθη πηαίνου, με του καιρού τ’ αλλάματα που αναπαημό δεν έχου, μα στο καλό κι εις το κακό περιπατούν και τρέχου
5	και των αρματω οι ταραχές, έχθρητες και τα βάρη, του Έρωτα η εμπόρεση και της φιλιάς η χάρη, αυτάνα μ’ εκινήσασι τη σήμερον ημέρα ν’ αναθιβάλω και να πω τα κάμαν και τα φέρα σ’ μια κόρη κι έναν άγουρο που μπερδευτήκα ομάδι
10	σε μια φιλιάν αμάλαγη, με δίχως ασκημάδι.

αναπαημός ο.1) Παύση, σταμάτημα: του καιρού τ’ αλλάματα, που αναπαημό δεν έχου Eρωτόκρ. A΄ 3. 2) Hσυχία: αναπαημό δεν έχει Ερωτόκρ. B΄ 1498. [<αόρ. ανεπά(γ)ην/-(γ)ηκα του αναπαύω + κατάλ. ‑μός. Τ. ‑αμός στο Meursius και σήμ. ιδιωμ. (ΙΛ). H λ. και σήμ. κρητ.]

Από το Συμφραστικό πίνακα λέξεων του Ερωτόκριτου
Λέξεις-παραπομπές του λήμματος αναπαημός, τόμ. Β΄, C 43

 

Δ 1800 ΠΟΙ κ’ ἐπὰ κ’ ἐκεῖ πηδοῦ ὡς ἀιτοὶ κι ἀναπαημὸ δὲ βρίσκου.// Τὰ σίδερα τσ’ ἀρματωσᾶς

Δ 1692 ΠΟΙ πηδοῦ, μουγκρίζουν τ’ ἄλογα κι ἀναπαημὸ δὲ βρίσκου.// Ψηλὰ σηκώνει τὸ σπαθί, στὴν

Β 1498 ΠΟΙ τρέχει,/ ἀγκουσεμένη εὑρίσκετο κι ἀναπαημὸ δὲν ἔχει· // ἐχλώμιανεν, ἐχάθηκε κι ἄλλης

Β 0621 ΠΟΙ μὰ ὁλημερνὶς κι ὁληνυκτὶς ἀναπαημὸ δὲν ἔχει/ κ’ ἐκείνην, ὁποὺ ἀγάπησε, μὲ

Ε 0738 ΠΟΙ νὰ κατέχη/ ἄδολα πὼς τὸν ἀγαπᾶ, ἀναπαημὸ δὲν ἔχει· // μὰ λέγει καὶ ξαναρωτᾶ καὶ

Β 0774 ΠΟΙ τρέχη,/ κι ἀπάνω κάτω πορπατεῖ κι ἀναπαημὸ δὲν ἔχει. // Πούρι ἤστεκε κ’ ἐνίμενε νὰ τόνε δῆ

Δ 0717 ΑΡΕ φοβᾶται:// “Ὦ ριζικὸ ἀκατάστατον, ἀναπαημὸ δὲν ἔχεις,/ μὰ ἐπὰ κ’ ἐκεῖ σὰν πελελὸ

Β 1797 ΠΟΙ χιλιμιντρίζουν τὰ φαριὰ κι ἀναπαημὸ δὲν ἔχου/ κ’ οἱ καβαλάροι μάχουνται τὸ

Α 0003 ΠΟΙ καὶ τοῦ καιροῦ τ’ ἀλλάματα ποὺ ἀναπαημὸ δὲν ἔχου,/ μὰ στὸ καλὸ κ’ εἰς τὸ κακὸ