| αγγλ. | αγγλικός | αρχαιολ. | αρχαιολογία |
| αεροναυτ. | αεροναυτική | αρχιτ. | αρχιτεκτονικός |
| αθλ. | αθλητικός | αστρολ. | αστρολογία |
| αιγυπτ. | αιγυπτιακός | αστρον. | αστρονομία |
| αιτ. | αιτιατική | αστροναυτ. | αστροναυτική |
| αιτιολ. | αιτιολογικός | άτ. | άτονος |
| άκλ. | άκλιτος | αττ. | αττικός |
| αλβ. | αλβανικός | αυτοπ. | αυτοπαθής |
| αλλ. | αλλαγή | αφηρ. | αφηρημένος |
| αναδαν . | αναδανεισμός | αφομ. | αφομοίωση, αφομοιωτικός |
| αναδιπλ. | αναδιπλασιασμός | άψ. | άψυχος |
| αναδρ. | αναδρομικός | βεβ. | βεβαιωτικός |
| αναλ. | αναλογία, αναλογικός | βεν. | βενετικός |
| ανάλ. | ανάλυση | βιολ. | βιολογία |
| ανάπτ. | ανάπτυξη | βιοχημ. | βιοχημεία |
| ανασυλλ. | ανασυλλαβισμός | βλ. | βλέπε |
| ανατ. | ανατομία, ανατομικός | βλάχ. | βλάχικος |
| ανατολ. | ανατολικός | βόρ. | βόρειος |
| αναφ. | αναφορικός | βοτ. | βοτανική |
| άνθρ. | άνθρωπος | βουλγ. | βουλγαρικός |
| ανθρωπολ. | ανθρωπολογία | γαλλ. | γαλλικός |
| ανθρωπων. | ανθρωπωνύμιο | γεν. | γενική |
| ανομ. | ανομοίωση, ανομοιωτικός | γενικότ. | γενικότερα |
| αντ., ΑΝΤ | αντίθετος | γενοβ. | γενοβέζικος |
| αντδ. | αντιδάνειο | γερμ. | γερμανικός |
| αντιθ. | αντιθετικός | γεωγρ. | γεωγραφία |
| αντικ. | αντικείμενο | γεωλ. | γεωλογία |
| αντιμετάθ. | αντιμετάθεση | γεωμ. | γεωμετρία |
| αντων. | αντωνυμία | γεωπ. | γεωπονία |
| αόρ., αορ. | αόριστος, αορίστου, αοριστικός | γλ. | γλώσσα |
| απαρέμφ. | απαρέμφατο | γλυπτ. | γλυπτική |
| απαρχ. | απαρχαιωμένος | γλωσσ. | γλωσσολογία |
| απλολ. | απλολογία | γνωμ. | γνωμικό |
| απλοπ. | απλοποίηση | γραμμ. | γραμματική |
| αποβ. | αποβολή | γυμν. | γυμναστική |
| απόδ. | απόδοση | δαν. | δανεισμός |
| αποηχηροπ. | αποηχηροποίηση | δεικτ. | δεικτικός |
| αποθ. | αποθετικός | δηλ. | δηλαδή |
| απόλ. | απόλυτος | δημοτ. | δημοτική |
| απρόσ. | απρόσωπος | διάκρ. | διάκριση |
| αραβ. | αραβικός | διάλ. | διάλεκτος |
| αραμ. | αραμαϊκός | διαλεκτ. | διαλεκτικός |
| άρθρ. | άρθρωση | διάσπ. | διάσπαση |
| αριθμτ. | αριθμητικό | διαφ. | διαφορετικός |
| αρκτικόλ. | αρκτικόλεξο | διαχ. | διαχωριστικός |
| αρμεν. | αρμενικός | διεθ. | διεθνισμός |
| άρν . | άρνηση | δίκ. | δίκαιο |
| αρνητ. | αρνητικός | διστ. | διστακτικός |
| αρσ. | αρσενικός | δίφθ. | δίφθογγος |
| αρχ. | αρχαίος | διφθογγοπ. | διφθογγοποίηση |
| δοτ. | δοτική | ινδ. | ινδικός |
| δωρ. | δωρικός | ισπαν. | ισπανικός |
| εβρ. | εβραϊκός | ιστ. | ιστορία, ιστορικός |
| εθν. | εθνικός | ισχυροπ. | ισχυροποίηση |
| εθνολ. | εθνολογία | ιταλ. | ιταλικός |
| ειδ. | ειδικός | ιων. | ιωνικός |
| ειδικότ. | ειδικότερα | κ.ά. | και άλλα |
| ειρ. | ειρωνικός | κατάλ. | κατάληξη |
| εκ. | εκατοστό | κατατ. | κατατεθέν |
| εκκλ. | εκκλησιαστικός | Κ.Δ. | Καινή Διαθήκη |
| έκφρ. | έκφραση | κ.ε. | και εξής |
| ελλην. | ελληνικός | κινημ. | κινηματογράφος |
| ελνστ. | ελληνιστικός | κλητ. | κλητική |
| έμψ. | έμψυχος | κλιτ. | κλιτικός |
| εν. | ενικός | κοινων. | κοινωνιολογία |
| εναλλ. | εναλλαγή | κ.ο.κ. | και ούτω καθεξής |
| ενεργ. | ενεργητικός | κπ. | κάποιο( ν ) |
| ενεστ. | ενεστώτας, ενεστωτικός | κτ. | κάτι |
| ενν. | εννοείται | κτγ. | κατηγορούμενο |
| εξακολ. | εξακολουθητικός | κτητ. | κτητικός |
| εξέλ. | εξέλιξη | κτλ. | και τα λοιπά |
| εξομάλ. | εξομάλυνση | κυρ. | κυρίως |
| επαγγελμ. | επαγγελματικός | κύρ. | κύριος |
| επανάλ. | επανάληψη | κυριολ. | κυριολεκτικός |
| επέκτ. | επέκταση | λ. | λέξη, λήμμα |
| επίδρ. | επίδραση | λαϊκ. | λαϊκός |
| επίθ., επιθ. | επίθετο, επιθέτου, επιθετικός | λαϊκότρ. | λαϊκότροπος |
| επίρρ., επιρρ. | επίρρημα, επιρρήματος, | λαογρ. | λαογραφία |
| επιρρηματικός | λατ. | λατινικός | |
| ΕΠΙΡΡ | επίρρημα, επιρρηματικός | λογ. | λογική |
| επίσ. | επίσημος | λόγ. | λόγιος |
| επιστ. | επιστημονικός | λογιστ. | λογιστική |
| επιτατ. | επιτατικός | λογοτ. | λογοτεχνικός |
| επιφ. | επιφώνημα, επιφωνηματικός | μαγειρ. | μαγειρική |
| επών. | επώνυμο | μαθημ. | μαθηματικά |
| ερρινοπ. | ερρινοποίηση | μεγεθ. | μεγεθυντικός |
| ερωτ. | ερωτηματικός | μεε. | μετοχή ενεργητικού ενεστώτα |
| ετυμ. | ετυμολογία, ετυμολογικός | μειωτ. | μειωτικός |
| ευφ. | ευφημισμός, ευφημιστικός | μέλλ. | μέλλοντας |
| ζωγρ. | ζωγραφική | μεσοφ. | μεσοφωνηεντικός |
| ζωολ. | ζωολογία | μετάθ. | μετάθεση |
| ηθ. | ηθική | μετακ. | μετακίνηση |
| ηλεκτρολ. | ηλεκτρολογία | μεταπλ. | μεταπλασμός |
| ηλεκτρον. | ηλεκτρονική | μεταρ. | μεταρηματικός |
| ημίφ., ημιφ. | ημίφωνο, ημιφώνου | μετεπιθ. | μετεπιθετικός |
| ηχ. | ηχηρός | μετεπιρρ. | μετεπιρρηματικός |
| ηχηρ. | ηχηρότητα | μετεωρ. | μετεωρολογία |
| ηχηροπ. | ηχηροποίηση | μετον. | μετονοματικος |
| ηχομιμ. | ηχομιμητικός | μετουσ. | μετουσιαστικός |
| θ. | θέμα | μετρ. | μετρική |
| θέατρ. | θέατρο | μηχ. | μηχανική |
| θεολ. | θεολογία | μηχανολ. | μηχανολογία |
| θετ. | θετικός | μορφολ. | μορφολογικός |
| θηλ. | θηλυκός | μουσ. | μουσική |
| θρησκειολ. | θρησκειολογία | μπε. | μετοχή παθητικού ενεστώτα |
| ιαπων. | ιαπωνικός | μππ. | μετοχή παθητικού παρακειμένου |
| ιατρ. | ιατρικός | μσν. | μεσαιωνικός |
| ιδ. | ιδίως | μσνλατ. | μεσαιωνικό λατινικό |
| ίδ. | ίδιος | μτφ. | μεταφορικός |
| μτφρδ. | μεταφραστικό δάνειο | προπαραλ. | προπαραλήγουσα |
| μτχ. | μετοχή | πρόσ., προσ. | πρόσωπο, προσώπου, προσωπικός |
| μυθ. | μυθολογία | προσαρμ. | προσαρμογή |
| μ.Χ. | μετά Χριστόν | προστ. | προστακτική |
| ναυτ. | ναυτικός | προσφών. | προσφώνηση |
| νεοελλ. | νεοελληνικός | πρότ. | πρόταση |
| νεολ. | νεολογισμός | προτακτ. | προτακτικός |
| νεότ. | νεότερος | προχωρ. | προχωρητικός |
| νλατ. | νεολατινικός | προφ. | προφορά, προφορικός |
| νομ. | νομική | πρτ. | παρατατικός |
| νότ. | νότιος | πτ. | πτώση |
| οικ. | οικείος | π.χ. | παραδείγματος χάριν |
| οικοδ. | οικοδομική | π.Χ. | προ Χριστού |
| οικολ. | οικολογία | ρ. | ρήμα |
| οικον. | οικονομία | ραπτ. | ραπτική |
| ολλανδ. | ολλανδικός | ρηματ. | ρηματικός |
| όμ. | όμοιος | ρητορ. | ρητορικός |
| όν., ον. | όνομα, ονόματος | ριν. | ρινικός |
| ονομ. | ονομαστική | ρουμ. | ρουμανικός |
| οπτ. | οπτική | ρωσ. | ρωσικός |
| ορθογρ. | ορθογραφία, ορθογραφικός | σανσκρ. | σανσκριτικός |
| οριστ. | οριστική, οριστικός | σελ. | σελίδα |
| ορυκτ. | ορυκτολογία | σημ. | σημασία |
| ουδ. | ουδέτερο | σημασιολ. | σημασιολογικός |
| ουσ. | ουσιαστικό | σημδ. | σημασιολογικό δάνειο |
| ουσιαστικοπ. | ουσιαστικοποιημένος, | σημερ. | σημερινός |
| ουσιαστικοποίηση | σημιτ. | σημιτικός | |
| παθ. | παθητικός | σκωπτ. | σκωπτικός |
| παιδ. | παιδικός | σλαβ. | σλαβικός |
| παλ. | παλαιός | σπάν. | σπάνιος |
| παλαιοντ. | παλαιοντολογία | σπανιότ. | σπανιότερα |
| παλαιότ. | παλαιότερος | στατ. | στατιστικός |
| ΠΑΡ | παροιμία | στερ. | στερητικός |
| παράγ. | παράγωγος | στιγμ. | στιγμιαίος |
| παραλ. | παραλήγουσα | στρατ. | στρατιωτικός |
| παράλ. | παράλειψη | συγγ. | συγγενής |
| παράλλ. | παράλληλος | συγκ. | συγκοπή |
| ΠΑΡ έκφρ. | παροιμιακή έκφραση | συγκρ. | συγκριτικός |
| παρετυμ. | παρετυμολογία, παρετυμολογικός | σύγκρ. | σύγκρινε |
| ΠΑΡ ΦΡ | παροιμιακή φράση | συμπερ. | συμπερασματικός |
| παρωχ. | παρωχημένος | σύμπλ., συμπλ. | σύμπλεγμα, συμπλέγματος |
| πατριδων. | πατριδωνυμικός | συμπλεκτ. | συμπλεκτικός |
| Π.Δ. | Παλαιά Διαθήκη | συμπροφ. | συμπροφορά |
| περιλ. | περιληπτικός | σύμπτ. | σύμπτωση |
| περσ. | περσικός | σύμφ., συμφ. | σύμφωνο, συμφώνου, συμφωνικός |
| πληθ. | πληθυντικός | συμφυρ. | συμφυρμός |
| πληροφ. | πληροφορική | συν., ΣΥΝ | συνώνυμος |
| ποδ. | ποδόσφαιρο | συναίρ. | συναίρεση |
| ποιητ. | ποιητικός | συναισθ. | συναισθηματικά φορτισμένη λέξη |
| πολ. | πολιτική | σύνδ., συνδ. | σύνδεσμος, συνδέσμου |
| πολλαπλ. | πολλαπλασιαστικός | συνεκδ. | συνεκδοχικός |
| πορτογαλ. | πορτογαλικός | συνήθ. | συνήθως |
| ποσ. | ποσοτικός | συνηρ. | συνηρημένος |
| πρβ. | παράβαλε | συνθ. | συνθετικό |
| πργ. | πράγμα | σύνθ. | σύνθετος, σύνθεση |
| πρκ. | παρακείμενος | συνίζ. | συνίζηση |
| προέλ. | προέλευση | συνοπτ. | συνοπτικός |
| προηγ. | προηγούμενος | συντ. | συντακτικός |
| πρόθ. | πρόθεση | σύντ. | σύνταξη |
| συντελ. | συντελεσμένος | ΥΠΟΚΟΡ | υποκοριστικό |
| σύντμ. | σύντμηση | υπόλ. | υπόλοιπος |
| συντομογρ. | συντομογραφία | υποτ. | υποτακτική |
| σχ. | σχήμα | υποχωρ. | υποχωρητικός |
| σχημ. | σχηματισμός | υστλατ. | υστερολατινικός |
| τ. | τύπος | φαρμ. | φαρμακολογία |
| τακτ. | τακτικός | φιλολ. | φιλολογία, φιλολογικός |
| τελ. | τελικός | φιλοσ. | φιλοσοφία, φιλοσοφικός |
| τεχν. | τεχνικός | φιλοτ. | φιλοτελισμός |
| τεχνολ. | τεχνολογία | φοινικ. | φοινικικός |
| τηλεόρ. | τηλεόραση | φρ., ΦΡ | φράση |
| τ.μ. | τετραγωνικά μέτρα | φυσ. | φυσική |
| τον . | τονισμός | φυσιολ. | φυσιολογία |
| τοπ. | τοπικός | φων. | φωνήεν |
| τοπων. | τοπωνύμιο | φωνηεντ. | φωνηεντικός |
| τοσκ. | τοσκανικός | φωνητ. | φωνητική |
| τουρκ. | τουρκικός | φωνολ. | φωνολογία |
| τροπ. | τροπικός | φωτογρ. | φωτογραφία |
| τροποπ. | τροποποίηση | χασμ. | χασμωδία |
| τσιγγ. | τσιγγάνικος | χγφ. | χειρόγραφο |
| τυπ. | τυπογραφία | χειλ. | χειλικός |
| υβρ. | υβριστικός | χημ. | χημεία, χημικός |
| υπ. | υποκείμενο | χλευ. | χλευαστικός |
| υπερ. | υπερωικός | χρ. | χρήση |
| υπερθ. | υπερθετικός | χρον. | χρονικός |
| υπερσ. | υπερσυντέλικος | ψυχ. | ψυχολογία |
| υποθ. | υποθετικός | ψυχαν. | ψυχανάλυση |
| υποκορ. | υποκοριστικό | ψυχιατρ. | ψυχιατρική |
| Στο ερμηνευτικό τμήμα του λήμματος: | Στο ετυμολογικό τμήμα του λήμματος: |
| & συνδέει τους δεύτερους τύπους ενός λήμματος ή υπολήμματος με τον κύριο τύπο | [ ] περικλείουν όλο το ετυμολογικό τμήμα ενός λήμματος |
| [ ] περικλείουν την προφορά μιας λέξης | (άνω τελεία) διαχωρίζει τις ετυμολογίες διάφορων λέξεων, σημασιών ή τύπων |
| : εισάγει στο σημασιολογικό τμήμα ενός λήμματος | ( ) περικλείουν το μέρος της λέξης που δεν χρησιμεύει ως βάση της νέας παραγωγής |
| ~ αντικαθιστά τον ακριβή κύριο τύπο του λήμματος ή του υπολήμματος στα παραδείγματα | > δηλώνει ότι η λέξη που βρίσκεται δεξιά του προέρχεται από τη λέξη που βρίσκεται αριστερά του |
| D εισάγει υπολήμματα που δεν καταχωρίζονται ως ξεχωριστά λήμματα | < δηλώνει ότι η λέξη που βρίσκεται αριστερά του προέρχεται από τη λέξη που βρίσκεται δεξιά του |
| || χωρίζει σημασίες ή παραδείγματα και δηλώνει επέκταση ή μικρή διαφοροποίηση | + ενώνει τα συνθετικά μέρη μιας σύνθετης λέξης |
| / χωρίζει καταλήξεις και συσσωρευμένα παραδείγματα | - δηλώνει ότι αναγράφεται μόνο το θέμα μιας λέξης ή μόνο κάποιο παράθημα (πρόθημα ή επίθημα) |
| * παραπέμπει για ανάλυση σε άλλο λήμμα | * δηλώνει ότι ο τύπος που ακολουθεί είναι υποθετικός |
| -> παραπέμπει σε άλλο λήμμα | ‘ ’ περικλείουν μεταφράσματα |