Το προοίμιο της Ιλιάδας από τη μετάφραση του Ν. Λουκάνη
"Την οργήν άδε και λέγε, ω θεά μου Καλλιόπη,
[Πρώτη έκδοση, Βενετία 1526 (επανέκδοση Γεννάδειος Βιβλιοθήκη, Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών, Αθήνα 1979)]
του πηλείδου Αχιλλέως, πώς εγίνετ' ολεθρία,
και πολλάς λύπας εποίσε, εις τους Αχαιούς δε πάντας
και πολλάς ψυχάς ανδρείους, πως απέστειλεν εις ΄Αδην
και κυσί και τοις ορνέοις, προς βοράν έδωκε τούτους,
ο γαρ Ζευς ήθελεν ούτως. Αφ' ου γουν φιλονεικούντες
εχωρίσθησαν αλλήλων ο τε βασιλεύς Ατρείδης
και ο Αχιλλεύς ταχύπους, τις εκ των θεών, ω μούσα,
αίτιος υπήρχε τότε, να τους βάλη εις τόσην μάχην
λέγε το του ποιητού σου. Απεκρίθ' η Καλλιόπη
κ είπε προς τον ερωτώντα."