Η ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΗΣ ΑΡΕΤΗΣ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΒΟΥΛΗΣΗΣ

 

«Είναι φανερό ότι με την υποκειμενική, την ξεχωριστή δηλαδή για κάθε συγκεκριμένο άτομο μεσότητα που δέχτηκε για την ηθική αρετή, ο Αριστοτέλης έκανε την αρετή αυτή υπόθεση προσωπική του καθενός. Ο καθένας, μετά λόγου γνώσεως, αναζητεί για τον εαυτό του το δικό του μέσον και ορίζει ο ίδιος στον εαυτό του τον τρόπο με τον οποίο θα το πετύχει. Η ἕξις, η τελική κατοχή ενός συγκεκριμένου, αυτό θα πει: ενός μόνιμου και σταθερού τρόπου συμπεριφοράς, δεν προϋποθέτει μόνο την επιλογή —την προαίρεσιν— μεταξύ του καλού και του κακού (στην ουσία —όπως είδαμε— μεταξύ της καλής και της κακής χρήσης των παθῶν)· προϋποθέτει και την αποδοχή και αναγνώριση του πόσο δύσκολο έργο είναι η απόκτηση της αρετής —μια αποδοχή που εφοδιάζει τελικά το άτομο με τη διάθεση για υποκειμενική εμμονή στην άσκηση.»

[Αριστοτέλης, Ηθικά Νικομάχεια, Βιβλίο Β΄, Εισαγωγή-Μετάφραση-Σχόλια Δ. Λυπουρλής, εκδ. Ζήτρος: Θεσσαλονίκη 2000, σ.75-76]