Η ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΤΗΣ ΙΛΙΑΔΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΑΛΛΗ ΚΑΙ ΠΟΛΥΛΑ

Α. Πάλλης, Η Ιλιάδα μεταφρασμένη, Βιβλιοπωλείον της Εστίας: Αθήνα ²1936 (Τυπογραφείο Chaponet: Παρίσι ¹1904)

Μετάφραση ποιητική, έμμετρη, σε δημοτική γλώσσα. Ένα δείγμα μεταφραστικής εφαρμογής από το προοίμιο (Α, 1-7):

Μούσα, τραγούδα το θυμό του ξακουστού Αχιλέα,
τον έρμο! π’ όλους πότισε τους Αχαιούς φαρμάκια,
και πλήθος έστειλε ψυχές λεβέντικες στον 'Αδη
οπλαρχηγώνε, κι’ έθρεψε με τα κορμιά τους σκύλους
κι’ όλα τα όρνια (του Διός έτσι είχε η γνώμη ορίσει),
απ’ την αρχή σαν πιάστηκε με το γοργό Αχιλέα
τ’ Ατρέα ο πρωταφέντης γιος και χώρισαν οι διο τους.

Ι. Πολυλάς, Ομήρου Ιλιάς, εκδ. Γ.Ι. Βασιλείου: Αθήνα ²1928 (¹1922)

Μετάφραση ποιητική, έμμετρη, σε δημοτική γλώσσα. Ένα δείγμα μεταφραστικής εφαρμογής από το προοίμιο (Α, 1-7):

Ψάλλε, θεά, τον τρομερόν θυμόν του Αχιλλέως,
πως έγινε ς’ τους Αχαιούς αρχή πολλών δακρύων
που ανδραγάθαις ροβόλησε πολλαίς ψυχαίς ’ς τον 'Αδη
ηρώων, κ’ έδωκεν αυτούς αρπάγματα των σκύλων
και των ορνέων ―και η βουλή γενόταν του Κρονίδη,
απ’ ότ’ εφιλονείκησαν κ’ εχωρισθήκαν πρώτα
ο Ατρείδης, άρχων των ανδρών και ο θείος Αχιλλέας.