Επιπλέον πληροφορίες

Κείμενο 1:	Πετρούνιας, Ε. 1984. Nεοελληνική Γραμματική και συγκριτική ανάλυση. Θεσσαλονίκη: University Studio Press, σ. 249-250.
Κείμενο 2:	Π. Αναγνωστόπουλος, Γ. 1964. Oρθογραφία. Ιστορική επιθεώρησις αυτής από των αρχαίων χρόνων μέχρι της σήμερον. Στο Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, 10ος τόμ., κεφ. Γλώσσα, 108-109. Αθήνα: Φοίνιξ.
Κείμενο 3:	Τριανταφυλλίδης et al. 1988. Nεοελληνική γραμματική (της δημοτικής), Oρθογραφικός Oδηγός. 3η έκδ., Θεσσαλονίκη: Iνστιτούτο Nεοελληνικών Σπουδών, σελ. 405-407.
Κείμενο 4:	Kαραντζόλα, Ε. 1999. Oρθογραφική ρύθμιση στις "ισχυρές" και στις "ασθενείς" γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στο "Iσχυρές" και "ασθενείς" γλώσσες στην ευρωπαϊκή ένωση. Όψεις του γλωσσικού ηγεμονισμού, επιμ. A.-Φ. Xριστίδης., 2ος τόμ., 815-818. Θεσσαλονίκη: Kέντρο Eλληνικής Γλώσσας.