Κατατίθενται θεωρητικές αρχές και πρακτικές επισημάνσεις για τη μετάφραση των αρχαιοελληνικών έργων από σημαντικούς μελετητές και μεταφραστές ('Ελληνες και ξένους) της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας. Ειδικότερα, θίγονται ζητήματα που προκύπτουν από τις σχέσεις διαχρονίας και συγχρονίας ανάμεσα στην αρχαία ελληνική και στη νέα ελληνική γλώσσα: - Η δυναμική σχέση που συνδέει τη λειτουργία και τη δομή ενός κειμένου στους δύο πολιτισμούς (τον αρχαιοελληνικό και τον νεοελληνικό). - Ο βαθμός των διαφοροποιήσεων που επιτελούνται, ώστε το μεταφρασμένο κείμενο να είναι σύγχρονο και ταυτοχρόνως να διατηρεί τις βασικές αρχές του πρωτοτύπου κειμένου. - Οι μεταφραστικές επιλογές ανάλογα με τους ειδικούς γλωσσικούς κώδικες και την τυπολογία του κειμένου ανά γραμματειακό γένος/είδος. - Οι τρόποι μετάφρασης ενός αρχαιοελληνικού λογοτεχνικού έργου, τόσο στο επίπεδο της λέξης-πρότασης όσο και στο επίπεδο του μικροκειμένου-κειμένου.