- Όλυνθος
-
Το προελληνικό όνομα της Ολύνθου σημαίνει αγριοσυκιά. Ο επώνυμος ήρωας της μακεδονικής πόλης –με ίχνη κατοίκησης από τη νεότερη νεολιθική εποχή (5300 π.Χ.-4500 π.Χ.)– ήταν γιος του βασιλιά Στρυμόνα και της νύφης Βόλβης και αδελφός του Ρήσου και του Βράγγα. Ο τελευταίος έθαψε τον αδελφό του στο μέρος όπου ο Όλυνθος σκοτώθηκε από λιοντάρι στη διάρκεια κυνηγιού [1]. Σύμφωνα, λοιπόν, με αυτήν την παράδοση, ο ήρωας ανήκει στην τοπική ιστορία. Άλλη όμως παράδοση τον θέλει γιο του Ηρακλή, προγόνου του ιδρυτή του μακεδονικού βασιλικού οίκου. Ο Ηρόδοτος, ωστόσο, γράφει ότι η πόλη κτίστηκε από τους Βοττιαίους του Αξιού, οι οποίοι μετά την εκδίωξή τους από τους Μακεδόνες, μετοίκησαν στη Χαλκιδική.
[1] Το θέμα του κυνηγιού είναι ιδιαίτερα συχνό στην αρχαϊκή τέχνη σε μυθολογικές παραστάσεις ή σε σκηνές καθημερινής ζωής λόγω του ηρωικού χαρακτήρα που είχε το κυνήγι στην αρχαία κοινωνία. Αλλά και μεταγενέστερα το κυνήγι προκαλούσε το καλλιτεχνικό ενδιαφέρον. Πρβ. παραστάσεις από Θάσο και Πέλλα. [Κυνήγι, 1, 2, 3β, 4]
