I. ΓΕΝΙΚΑ
Οι ασκήσεις μπορούν να ταξινομηθούν με τέσσερις τρόπους:
(α) κατά το μέρος του λήμματος, στο οποίο αφορούν (μορφολογικό, σημασιολογικό,
ετυμολογικό-κατασκευαστικό).
Στο μορφολογικό, μπορεί να γίνεται σύγκριση κλιτικών συστημάτων (λ.χ.
μεταξύ αρχαίας και νέας το τριτόκλιτο μήτηρ γίνεται μητέρα -και στη
μεσαιωνική,
υπάρχει διακύμανση [αφορμή αυτή για να αναφερθεί ο φιλόλογος στα δύο
ρεύματα της μεσαιωνικής
γλώσσας και γραμματείας. Δημιουργείται ένα μικρό δειγματολόγιο, ένα
«σώμα κειμένων»]).
Επίσης, μπορεί να γίνει ανίχνευση τύπων κοινών ή διαλεκτικών, μέσα
από το «σώμα κειμένων», που έχει κανείς στη διάθεσή του στο σχολείο
[και αυτό
να αποτελέσει
αφορμή για μικρομάθημα περί της διαλεκτικής συγκρότησης του νεοελληνικού
λόγου/ και ακόμη, ίσως, παρεκβατικά περί των αρχαίων διαλέκτων].
Στο σημασιολογικό, μπορεί να γίνει λόγος για ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΩΝ ΣΗΜΑΣΙΩΝ
και τους σχετικούς κανόνες που τη διέπουν [βλ. παρακάτω].
Στο ετυμολογικό/κατασκευαστικό, μπορεί να γίνει λόγος για Πορεία από
τα Αρχαία προς τα Νέα (αν η λέξη είναι αρχαία), ή για Δανεισμό, αν
πρόκειται
για δάνειο:
οπότε, ανάλογα συζητά κανείς για τους κανόνες παραγωγής των λέξεων
[αναλύοντας τα στοιχεία τους: θέμα, ρίζα, πρόσφυμα, επίθημα, κ.τ.λ.]
ή, αν πρόκειται
για δανεισμό, κάνει λόγο για τις περιπέτειες της ιστορίας μας, εξαιτίας
των οποίων
προέκυψαν οι δανεισμοί [από τα αρχαιότερα χρόνια ώς τη Ρωμαϊκή Κατάκτηση,
τις σλαβικές επιδρομές, την Ενετοκρατία, την Τουρκοκρατία -και παρεκβατικά,
για τους
σημερινούς δανεισμούς: 19ος αιώνας γαλλικά, ιταλικά, γερμανικά 20ός
αιώνας κυρίως αγγλικά].
ΔΙΑΘΕΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ: ΙΣΤΟΡΙΑ-ΦΙΛΟΛΟΓΙΑ
Για μέρος του ελληνικού λεξιλογίου μπορεί ακόμη να απασχολήσουν την
απασχολήσουν την τάξη, σε σχέση με το νεοελληνικό λεξιλόγιο:
-Ζητήματα επιβίωσης (η λ. «θάλασσα» τεκμηριώνεται σε κείμενα όλων των
περιόδων της ελληνικής χωρίς διακοπή) ή αναβίωσης (η «λαογραφία» με
νέα σημασία
τον 19ο αιώνα) ή νεοπλασίας (η λ. «ανατομία» δεν είναι ούτε αρχαία
ούτε μεσαιωνική -πλάστηκε
από λογίους τον 19ο αιώνα).
(β) κατά τη συγχρονία (= χρήση μόνον του Λεξικού Κριαρά στο ηλεκτρονικό
περιβάλλον εργασίας του Κόμβου) ή τη διαχρονία (= χρήση και άλλων λεξικών:
της Αρχαίας και
της Νέας Ελληνικής) με ή χωρίς χρήση σωμάτων κειμένων
(γ) ως προς το μάθημα που προορίζονται να στηρίξουν, που μπορεί να
είναι είτε των Αρχαίων είτε των Νέων Ελληνικών
(δ) ως προς τη διδακτική προσέγγιση - μονοθεματική ή διαθεματική προσέγγιση.
Φυσικά κάποιες ασκήσεις μπορεί να είναι συνδυασμοί μεταξύ των ανωτέρω.
Το περιβάλλον εργασίας:
Ο φιλόλογος που εργάζεται στο περιβάλλον του Η/Κόμβου μπορεί να βρει και άλλα
χρήσιμα υλικά για να κάνει τη λεξικογραφική του δουλειά: Π.χ., μπορεί να
συμβουλευτεί τον «Γλωσσικό Οδηγό» [τόμος του Α.Φ. Χρηστίδη, για να βρει
ορισμούς των γλωσσολογικών όρων και εννοιών που θα χρειαστεί για τη γλωσσική
ανάλυση των λέξεων].