  |
|
| Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ Ο εκπαιδευτικός προγραμματισμός αποτελεί στην εποχή μας έναν ιδιαίτερο κλάδο στο χώρο των Εκπαιδευτικών Σπουδών, ο οποίος, όπως και άλλοι κλάδοι του χώρου, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως διεπιστημονικός. Οι θεωρητικοί προβληματισμοί που αναπτύσσονται σχετικά με τη γνώση που θα προσφέρει ένα εκπαιδευτικό σύστημα και πως θα προσφέρει τη γνώση αυτή, διαμορφώνονται με βάση σύγχρονες απόψεις στις επιστήμες της φιλοσοφίας, της κοινωνιολογίας, της ψυχολογίας, της γλωσσολογίας και των επιμέρους κλάδων τους. Διαφορετικές απόψεις και θεωρητικές θέσεις σχετικά λ.χ. με το τι είναι γνώση και πως αποκτάται, με το ποιος είναι ο κοινωνικός προορισμός της σχολικής εκπαίδευσης ή με την αντιμετώπιση των εκπαιδευομένων ως ατόμων και συλλογικών υποκειμένων οδηγούν σε διαφορετικές προτάσεις για την οργανωτική δομή και τους τρόπους σχεδιασμού αφενός του σχολικού προγράμματος σπουδών (του σχολικού curriculum), αφετέρου του προγράμματος σπουδών κάθε γνωστικού αντικειμένου (π.χ. του προγράμματος γλωσσικών σπουδών, του προγράμματος της φυσικής, του προγράμματος της βιολογίας) και αφετρίτου του αναλυτικού προγράμματος για την κατά κύκλους εκπαίδευση στο συγκεκριμένο γνωστικό αντικείμενο (π.χ. το αναλυτικό πρόγραμμα γλωσσικής αγωγής του γυμνασίου ή της Α’ τάξης του λυκείου). Η Ενότητα Β’ του Γλωσσικού Υπολογιστή είναι αφιερωμένη σε ζητήματα που απασχολούν το διεπιστημονικό κλάδο του εκπαιδευτικού προγραμματισμού και φιλοδοξεί να παρουσιάζει τις ιδεολογικά και πολιτικά προσδιορισμένες πρακτικές οι οποίες εκφράζονται μέσω των εκπαιδευτικών προγραμμάτων μιας κοινωνίας—ειδικότερα, μέσω των γλωσσικών προγραμμάτων σπουδών. Στα πλαίσια αυτά, σε κάθε τεύχος του περιοδικού θα γίνεται μια σύντομη παρουσίαση των γλωσσικών προγραμμάτων μιας χώρας, προκειμένου οι αναγνώστες/στριες να ενημερωθούν για τις τάσεις που επικρατούν σήμερα διεθνώς στο χώρο της γλωσσικής παιδείας και αγωγής. Θα υπάρξει ιδιαίτερη ενασχόληση με τα γλωσσικά προγράμματα σπουδών χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.), στην οποία ανήκει και η Ελλάδα. Θα μπορεί έτσι να ξεκινήσει ένας διάλογος με τη διεθνή και ειδικότερα με την Ευρωπαϊκή κοινότητα επιστημόνων-εκπαιδευτικών, ο οποίος είναι απαραίτητος εφόσον τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. καλούνται να διαμορφώσουν, μέσω της γλωσσικής τους εκπαίδευσης, νέους τύπους γραμματισμού για τους πολίτες τους, καθώς επίσης νέες στάσεις απέναντι στην πολυγλωσσία και την πολυπολιτισμικότητα που χαρακτηρίζει την Ε.Ε. ως σύνολο και κάθε κράτος-μέλος μεμονωμένα. Στο πρώτο αυτό τεύχος θα βρείτε |
