ΘΕΩΡΗΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΕΧΕΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ; ΤΙ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΓΙΑ ΤΗ "ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗΣ ΧΡΗΣΗΣ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ" ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ: "ΑΝΑΛΦΑΒΗΤΙΣΜΟΣ"

ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗΣ ΧΡΗΣΗΣ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ: ΜΙΑ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΛΥΚΕΙΟ

του Αγαθοκλή Χαραλαμπόπουλου

ΘΕΩΡΗΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ

Η διδακτική πρόταση που ακολουθεί αποτελεί ένα δείγμα εφαρμογής του προγράμματος «Διδασκαλία της λειτουργικής χρήσης της γλώσσας» των Α. Χαραλαμπόπουλου και Σ. Χατζησαββίδη (1997).

Σύμφωνα με το πρόγραμμα «Διδασκαλία της λειτουργικής χρήσης της γλώσσας», σκοπός της γλωσσικής διδασκαλίας είναι:

α) να κατανοούν οι μαθητές/-τριες τις ποικίλες μορφές προφορικού και γραπτού λόγου και να τις συνδέουν με τις συνθήκες επικοινωνίας μέσα στις οποίες παράγεται καθεμιά από αυτές, αλλά και να μπορούν να χρησιμοποιούν οι ίδιοι/-ες δημιουργικά τη γλώσσα, προφορικά και γραπτά, με τρόπο που να ταιριάζει στη δεδομένη κάθε φορά περίσταση επικοινωνίας και

β) να συνειδητοποιήσουν το μηχανισμό λειτουργίας της γλώσσας μέσα από την πρακτική χρήση της και να αξιοποιούν τις δυνατότητες που θέτει στη διάθεσή τους για αποτελεσματική επικοινωνία.

Η γλωσσική διδασκαλία δηλαδή αποβλέπει να καλλιεργήσει στους/στις μαθητές/-τριες όλες αυτές τις γλωσσικές δεξιότητες που θα τους/τις κάνουν ικανούς/-ές να κατανοούν και να παράγουν όσο γίνεται περισσότερες από τις μορφές προφορικής και γραπτής γλώσσας που χρησιμοποιούνται στα πλαίσια των κοινωνικών ανταλλαγών. Ταυτόχρονα, επιδιώκει να γίνουν κριτικοί/-ές ακροατές/-τριες και αναγνώστες/-τριες και, όταν μιλούν ή γράφουν να κάνουν συνειδητά τις γλωσσικές επιλογές που είναι οι πιο κατάλληλες για να πετύχουν το επικοινωνιακό αποτέλεσμα που επιδιώκουν.

Τα παραπάνω αναγνωρίζονται από όλους/-ες και γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο υποστηρίζεται, τείνει μάλιστα να γίνει η κρατούσα άποψη, ότι είναι πρωταρχικής σημασίας να δοθεί έμφαση στην επικοινωνιακή διάσταση της γλώσσας.