Ο ΡΟΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗΣ ΑΝΑΛΥΣΗΣ ΜΙΑ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΜΕ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟ ΠΛΗΘΩΡΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΕ ΔΙΠΤΥΧΟ ΠΡΟΣΠΕΚΤΟΥΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ - ΣΤΟΧΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ ΤΗΣ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗΣ ΠΡΑΞΗΣ Η ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΠΟΛΥΤΡΟΠΙΚΟΤΗΤΑ ΩΣ ΔΕΙΚΤΕΣ ΣΤΑΣΕΩΝ ΤΟΥ/ΤΗΣ ΟΜΙΛΗΤΗ/-ΤΡΙΑΣ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

ADAM, J.M. 1992. Les textes: types et prototypes. Παρίσι: Nathan.

BACHMANN, C., J. LINDENFELD, & J. SIMONIN. 1981. Langage et communications sociales. Παρίσι: Crédif-Hatier.

BARRÉ-DE MINIAC, C., επιμ. 1996.  Vers une didactique de l’écriture. De Boeck Université.

BEACCO, J. C., Μ. DAROT. 1984. Analyses de discours. Lecture et expression. Παρίσι: Hachette/ Larousse.

BÉRARD, E. 1991.  L' approche communicative. Théorie et pratiques. Παρίσι: CLE international.

BRONCKART, J. P. 1985. (σε συνεγασία με τους de BAIN D., Β. SCHNEULWLY, C. DAVAUD & A. PASQUIER) Le fonctionnement des discours. Delachaux et Niestlé.

CHARAUDEAU, P. 1995. Rôles sociaux et rôles langagiers. Στο Modèles de l'interaction verbale, επιμ. D. Veronique & R. Vion.Université de Provence.

DESCAMPS, M. A.. 1989. Le langage du corps et la communication corporelle. Παρίσι: PUF. 

ΕΚΟ, Ο. 1993. Τα Όρια της Ερμηνείας. Αθήνα: Γνώση.

GEE, J. P. 1996. Sociolinguistics and literacies. Ideology in Discourses. Λονδίνο: Taylor & Francis.

GOFFMAN, E. 1973. La mise en scène de la vie quotidienne. Παρίσι: Eds de Minuit.

GOFFMAN, E. 1974. Les rites de l'interaction. Παρίσι: Eds de Minuit.

KAHN, G., επιμ. 1993. Des pratiques de l' écrit. Παρίσι: Hachette.

KALANTZIS, M. & Β. COPE 2000. Multiliteracies. The Design of Social Futures. Λονδίνο: Palmer Press.

ΚΟΥΤΣΟΥΣΙΜΟΥ-ΤΣΙΝΟΓΛΟΥ, Β. 2000. Θεωρητικά και πρακτικά προβλήματα στη διδακτική του γραπτού στην ξένη γλώσσα. Η Διδασκαλία Ξένων Γλωσσών στο Α.Π.Θ. Θεσσαλονίκη: Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο.

KRESS, G. 1997. Before Writing. Rethinking the paths to litteracy. Λονδίνο & Νέα Υόρκη: Routledge.

KRESS, G. & Τ. van LEEUVEN. 1996. Reading images.The Grammar of Visual Design. Λονδίνο: Routledge.

ΜAINGUENEAU, D. 1998. Analyser les textes de communication. Παρίσι: Dunod.

MOIRAND, S. 1979. Situations d’écrit. Παρίσι: CLE international.

MOIRAND, S. 1990. Une grammaire des textes et des dialogues. Παρίσι: F. Hachette.

ΟΥΕΪΝΡΑΪΤ, Γ. 1999. Η Γλώσσα του Σώματος. Με τη μέθοδο της αυτοδιδασκαλίας. Αθήνα: Καστανιώτης.

PERY-WOODLEY, M.-P. 1993. Les écrits dans l'apprentissage. Παρίσι: F Hachette.

PEYTARD, J. & S. MOIRAND. 1992. Discours et enseignement du français. Les lieux d' une rencontre. Παρίσι: F. Hachette.

SMITH, F. 1986. Devenir lecteur. Παρίσι: Armand Colin.

ΤΟΚΑΤΛΙΔΟΥ, Β. & Β. ΚΟΥΤΣΟΥΣΙΜΟΥ. 1987. Λόγος και Επικοινωνία. Δραστηριότητες–Ασκήσεις. Για την Εισαγωγή στη Διδακτική των Ζωντανών Γλωσσών. (Φωτοτυπημένο τεύχος για την επιμόρφωση επιμορφωτών).Υπουργείο Πολιτισμού. Γ.Γ.Λ.Ε. Θεσσαλονίκη: Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο.

TOCATLIDOU, V. 1994. Formation et ensegneiment des langues pour la vie active. Apprentissage des langues pour la vie active et communication interculturelle. Laboratoire de didactique des langues. Θεσσαλονίκη: Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο.

ΤΣΙΤΣΙΠΗΣ, Λ. 1995. Εισαγωγή στην Ανθρωπολογία της Γλώσσας. Αθήνα:      Gutemberg.

VIGNER, G. 1979. Lire: du texte au sens. Eléments pour un apprentissage et un enseignement de la lecture. Παρίσι: CLE international.

VIGNER, G. 1982. Ecrire. Eléments pour une pédagogie de la production écrite. Παρίσι: CLE international.

VION, R. 1992. La Communication verbale. Analyses des interactions. Παρίσι: Hachette.