ΕΙΣΑΓΩΓΗ Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΓΛΩΣΣΙΚΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΘΕΜΕΛΙΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΗΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ: ΑΠΟ ΤΟ ΓΛΩΣΣΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΣΤΟ ΛΟΓΟ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ: ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ, ΒΙΩΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΘΝΟΚΕΝΤΡΙΚΗ ΜΟΡΦΩΣΗ ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ
ΤΟΥ ΓΛΩΣΣΙΚΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ
ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ:
ΔΕΙΚΤΕΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΒΟΛΗΣ

του Αθανάσιου Γκότοβου

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Ο όρος «επικοινωνιακή προσέγγιση» στο πλαίσιο της διδακτικής του γλωσσικού μαθήματος (γλώσσας και λογοτεχνίας) έχει χρησιμοποιηθεί από πολλούς για διάφορες ανάγκες και με διαφορετικές σημασίες. Παρά τον πληθωρισμό στη χρήση του όρου αυτού και τη συνακόλουθη σημασιολογική αταξία που έχει προκαλέσει, σε γενικές γραμμές χρησιμοποιείται για να δηλώσει ένα από τα εξής δύο πράγματα ή και τα δύο μαζί:

1. Διδάσκω τη γλώσσα ξεκινώντας από τη χρήση της σε πραγματικές συνθήκες επικοινωνίας και όχι ως μουσειακό είδος, ως «νεκρό σώμα» αποσπασμένο από το εξωγλωσσικό περιβάλλον του.
2. Διδάσκω για το φαινόμενο της επικοινωνίας (τι είναι επικοινωνία, πώς λειτουργεί, ποια είναι τα είδη της κλπ.), με στόχο τη διαμόρφωση ενός επιθυμητού επιπέδου επικοινωνιακής επάρκειας στους μαθητές.

Οι περισσότεροι χρήστες του όρου αυτού (και ταυτόχρονα υποστηρικτές της σχετικής μεθοδολογίας) θα συμφωνούσαν ότι η επικοινωνιακή προσέγγιση σηματοδοτεί τη στροφή από την παραδοσιακή διδασκαλία της γλώσσας ως συστήματος με στόχο τη μεταγλωσσική μάθηση (αναγνώριση των στοιχείων του γλωσσικού συστήματος, γλωσσική ανάλυση σε διάφορα επίπεδα) προς μια πραγματολογική διδασκαλία της γλώσσας με στόχο την ανάπτυξη χρηστικών για την επιτυχή συμμετοχή του υποκειμένου στο επικοινωνιακό γίγνεσθαι δεξιοτήτων.