ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
AΝDERSON, B. 1983.
Imagined Communities: Reflections on the Origin and Spread of Nationalism.
Λονδίνο: Verso.
ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΟΥ, Β. 1994.
Η συγκρότηση και η σημασία της “εθνικής
λογοτεχνίας”. Στο Έθνος, Κράτος, Εθνικισμός,
15-39. Αθήνα: Εταιρεία Σπουδών Νεοελληνικού
Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας.
AUSTIN, J. 1989.
How to Do Things with Words. Οξφόρδη, Νέα Υόρκη: Oxford University
Press.
ΒΕΡΕΜΗΣ, Θ. 1997.
Από το εθνικό κράτος στο έθνος δίχως κράτος. Το
πείραμα της Οργάνωσης Κωνσταντινουπόλεως. Στο Εθνική
Ταυτότητα και Εθνικισμός στη Νεότερη Ελλάδα, επιμ.
Θ. Βερέμης, 27-49. Αθήνα: Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής
Τραπέζης.
BERNSTEIN, B. 1989.
Παιδαγωγικοί κώδικες και κοινωνικός έλεγχος.
Αθήνα: Οδυσσέας.
BLUMER, H. 1969.
Symbolic Interactionism. Perspective and Method. Englewood Cliffs, N.J.: Prentice
Hall Inc.
ΒΟΥΓΙΟΥΚΑΣ, Α. 1988.
Το γλωσσικό μάθημα στο Δημοτικό σχολείο. Από το
παραδοσιακό μοντέλο στη νέα προσέγγιση, βασικές
αρχές και καινοτομίες. Απόψεις. Πρακτικά
πρώτου διήμερου εκπαιδευτικού προβληματισμού 1:112-121.
Αθήνα.
BOURDIEU, P. 1979.
La Distinction. Critique sociale du jugement. Παρίσι: Editions de Minuit.
ΓΚΟΤΟΒΟΣ, Α. Ε. 1990.
Παιδαγωγική αλληλεπίδραση. Επικοινωνία και
κοινωνική μάθηση στο σχολείο. Αθήνα: Gutenberg.
———. 1991.
Παράδοση και γλώσσα στο σχολείο. Προβλήματα
νομιμότητας των γλωσσικών μεταρρυθμίσεων στη
νεοελληνική εκπαίδευση. Αθήνα: Δωδώνη.
ΔΑΜΑΝΑΚΗΣ, Μ. (επ.) 1997.
Η εκπαίδευση των παλιννοστούντων και αλλοδαπών
μαθητών στην Ελλάδα. Αθήνα: Gutenberg.
ΕΞΑΡΧΟΠΟΥΛΟΣ, Ν. 1945.
Προς αναμόρφωσιν της ελληνικής εκπαιδεύσεως. Αθήναι.
GARFINKEL, H. 1967.
Studies in Ethnomethodology. Englewood Cliffs, N.J.: Prentice Hall.
GELLNER, A. 1992.
Έθνη και εθνικισμός. Αθήνα: Αλεξάνδρεια.
GOFFMAN, E. 1961.
Encounters. Two Studies in the Sociology of Interaction. Ινδιανάπολη:
The Bobbs-Merrill Company, Inc.
———. 1984.
The Presentation of Self in Everyday Life. Λονδίνο: Penguin Books.
HANNAPPEL, H.& H. MELENK 1984.
Alltagssprache. Semantische Grundbegriffe und Analysebeispiele. Μόναχο:
Wilhelm Fink Verlag.
ΙΟΡΔΑΝΙΔΟΥ, Α. 1993.
Επικοινωνιακή γραμματική. Απόψεις. Πρακτικά
έκτου διήμερου εκπαιδευτικού προβληματισμού 6:
40-48. Αθήνα.
KOENEN, E.J. 1994.
Zur hermeneutischen Rekonstruktion von sozialen Distinktionen. Στο Das symbolische
Kapital der Lebensstile. Zur Kultursoziologie der Moderne nach Pierre Bourdieu, επιμ.
I. Morth & G. Frohlich, 93-106. Φρανκφούρτη & Νέα Υόρκη:
Campus.
LITTLEWOOD, W. T. 1983.
Communicative Approach to Language Teaching Methodology. Δουβλίνο: Dublin
University Trinity College, Centre for Language and Communication Studies.
MAAS, V. & D. WUNDERLICH 1974.
Pragmatik und sprachlichew Handeln. Φρανκφούρτη: Athenaion.
ΜΑΡΚΟΥ, Γ. 1996.
Η πολυπολιτισμικότητα της ελληνικής κοινωνίας.
Η διαδικασία διεθνοποίησης και η αναγκαιότητα
της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης. Αθήνα:
ΥΠΕΠΘ/ΓΓΛΕ.
ΜΑΤΣΑΓΓΟΥΡΑΣ, Η. 1996.
Θεωρία της διδασκαλίας. 1ος τόμος. Αθήνα:
Συμμετρία.
MEAD, G.H. 1934.
Mind, Self and Society. Σικάγο: University of Chicago Press.
ΜΗΤΣΗΣ, Ν. 1996.
Διδακτική του γλωσσικού μαθήματος. Από τη
γλωσσική θεωρία στη διδακτική πράξη. Αθήνα:
Gutenberg.
ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ, Γ. 1993.
Ελληνική γλώσσα. Εγχειρίδιο διδασκαλίας της
ελληνικής ως δεύτερης (ξένης) γλώσσας. Αθήνα:
Ίδρυμα Μελετών Λαμπράκη.
OXFORD, R.L., κ.ά. 1989.
Language learning strategies, the communicative approach, and their classroom
implications. Foreign Language Annals 22 (1):29-39.
ΠΑΠΑΡΙΖΟΣ, Χ. 1990.
Επικοινωνιακή προσέγγιση. Αθήνα: Νέα Παιδεία.
PATTISON, P. 1987.
The communicative approach and classroom realities. Eric Document Reproduction Service
(EDRS), No. ED 288407.
SAVIGNON, S. & M. S. BERNS, επιμ. 1984.
Initiatives in Communicative Language Teaching. A Book of Readings. Reading, PA:
Addison-Wesley.
TENORTH, H.-E., επιμ 1986.
Allgemeine Bildung. Analyzen zu ihrer Wirklichkeit, Versuche uber ihrer Zukunft. Bάινχαϊμ
& Μόναχο: Juventa.
ΤΟΚΑΤΛΙΔΟΥ, Β. 1986.
Εισαγωγή στη διδακτική των ζωντανών γλωσσών.
Αθήνα: Οδυσσέας.
ΤΟΜΠΑΪΔΗΣ, Δ. 1992.
Διδασκαλία νεοελληνικής γλώσσας.
Θεσσαλονίκη: Βάνιας.
ΤΣΙΤΣΕΛΙΚΗΣ, Κ.& Δ.
ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ, επιμ 1997.
Το μειονοτικό φαινόμενο στην Ελλάδα. Μια
συμβολή των κοινωνικών επιστημών. Αθήνα:
Κριτική.
ΤΣΟΛΑΚΗΣ, Χ. 1993.
Δραστική γλώσσα και δραστική διδασκαλία. (Από την
κίνηση στην κίνηση). Απόψεις. Πρακτικά έκτου
διήμερου εκπαιδευτικού προβληματισμού, 6: 86-98.
Αθήνα.
URELAND, P.S., επιμ. 1981.
Kulturelle und sprachliche Minderheiten in Europa. Linguistische Arbeiten 109.
Τυβίγγη: Niemeyer Verlag.
Υπουργείο Εκκλησιαστικών και
Δημοσίας Εκπαιδεύσεως 1921.
Έκθεσις της Επιτροπείας της διορισθείσης προς
εξέτασιν της γλωσσικής διδασκαλίας των
δημοτικών σχολείων. Εν Αθήναις.
ΥΠΕΠΘ. 1997.
Οδηγίες για τη διδακτέα ύλη και τη διδασκαλία
των μαθημάτων στο Γυμνάσιο και το Λύκειο. Τεύχος
Α’, Φιλολογικά Μαθήματα. Αθήνα: ΟΕΔΒ.
ΥΠΕΠΘ/ Π.Ι. [Υπουργείο Εθνικής
Παιδείας και Θρησκευμάτων/ Παιδαγωγικό
Ινστιτούτο]. 1998α.
Ενιαίο Λύκειο. Ενιαίο Πλαίσιο Προγραμμάτων
Σπουδών. Αθήνα.
———, 1998β.
Ενιαίο Λύκειο. Το νομοθετικό πλαίσιο. 2η
έκδοση. Αθήνα.
———, 1999α.
Οδηγίες για τη διδασκαλία των φιλολογικών
μαθημάτων στο Ενιαίο Λύκειο. Αθήνα.
———, 1999β.
Προγράμματα Σπουδών Πρωτοβάθμιας και
Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Γλώσσα, Ιστορία.
Αθήνα.
ΦΡΑΓΚΟΥΔΑΚΗ, Α. 1977.
Το σχολείο και οι Αρχαίοι. Στο Η διδασκαλία των
Αρχαίων Ελληνικών από μετάφραση, 7-27. Ιωάννινα:
Παιδαγωγικό Εργαστήριο Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
———. 1987.
Γλώσσα και ιδεολογία. Κοινωνιολογική
προσέγγιση της ελληνικής γλώσσας. Αθήνα:
Οδυσσέας.
———, 1996.
Καθαρεύουσα-Δημοτική: Τα ιδεολογικά αίτια της
ιστορικής διαμάχης για τη γλώσσα. Στο Η
ελληνική γλώσσα, 29-36. Αθήνα: Υπουργείο Εθνικής
Παιδείας και Θρησκευμάτων/Κέντρο Ελληνικής
Γλώσσας.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΑΚΗΣ, Χ. 1994.
Γλώσσα και εκπαίδευση. Θέματα διδασκαλίας της
ΝΕ γλώσσας. Αθήνα: Γεννάδιος Σχολή.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ, Α. 1996.
Η διδασκαλία της μητρικής γλώσσας στην Ελλάδα.
Στο Η ελληνική γλώσσα, 29-36. Αθήνα: Υπουργείο
Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων/Κέντρο
Ελληνικής Γλώσσας.
WILLEMS, G. & P. RILEY, επιμ. 1984.
Communicative Foreign Language Teaching and the Training of Foreign Language teachers. EDRS
No. ED273102 |
